Author: Doni, Giovanni Battista
Title: Serenissime Rex
Editor: Massimo Redaelli Source: Florence, Biblioteca Marucelliana, MS A.290, f.<1r>-<2r>

[--] [Serenissimo Domino Francisco IV. Algarbiae [Alharbiae ante corr.] [2 supra lin.] Portugalliae [1 supra lin.] Regi Potentissimo add. m.rec.] [<.>9 Maggio 1641 in marg.] Serenissime Rex Cum superioribus annis honestissimo Sacri Collegij Secretariatus munere fungerer, nihil antiquius habui quam utsubseciuis horis quibus animum a grauioribus curis relaxare fas est [[inter]] Musicam facultatem inter Barbarorum uastationes ac ruinas cum alijs praeclaris artibus aliquot abhinc seculis miserrime deformatam ac pene extinctam; nec dum certe cultissima hac aetate pristino nitori restitutam, pro uirili excolerem; atque auxilio potissimum Graecorum atque ineditorum codicum, quos curiose persequiue ac diligenter lectitaui, non illustrarem modo, uerum etiam locupletarem. Quo consilio primum non pauca ueterum rei musicae scriptorum loca perobscura sane ac difficilia interpretatus sum, compluraque uocabula e Graeco Latinoque fonte deducta, quibus [[signo]] expressius ac purius huius Disciplinae notiones effari possumus excogitaui: deinde quod praecipuum est antiquas illas Harmonias Doriam, Phrygiam, aliasque tantopere decantatas atque ab hodiernis quibusque doctoribus musicis Salina, Zarlino Gallileio studiosius aliquanto quam felicius conquisitas [--] e crassissimis uetustatis tenebris erutus in usum ac praxim fauentibus Superis reuocaui. Nam partim nou Instrumentis musicis ad eam rem idoneis a me inuent ac fabricatis, partim nouis Semaeographiae seu Tbulaturae speciebus assumptis, id consecutus uideor magna quaedam ac inaudita tot saeculis in omni cantionum genere uarietas nullo negotio ab ijs qui scretioribus hisce Musarum sacris uel modice initti fuerint edatur. Siquidem supersunt iam hic Rom ac Florentiae qui per omnes illas Harmoniarum [[spcies et h<.....> expedite componere, et commode p

sare et suauiter canere atque apte]] species <..> ctica eleganter, [[eaque apte]] componere eaque ap perscribere, et suauiter canere atque expedite [[<..>]] pulsare possint: quam disciplinam nobiles aliqui uiri (quibus praecipue meos hosce labores dicaui) cpidissime amplexati sunt. praeter caeteros uero V non minus auita nobilitate quam proprijs dotibus lustris ac longiquis in Orientem peregrinationibus clarus Petrus de Valle patricius Romanus et Lusita nominis perquam studiosus: cuius luculentus huiuscdi cantionum liber, propediem [[in lucem]] proditurus [proditrus ante corr.] e in lucem. Huius ex humanissimo hospitio cum eode fere tempore discedant Vir nobilissimus Maurus Correa de Silua in Lusitaniam, ego in Etriam, ausus sum, quamquam eram tenuitatis meae sci [--] eius interuentu fretus Maiestatem tuam suppliciter adire eique deuotissimam atque obsequentissimam uoluntatem [[]] reuerenter offerre una cum adiuncto munusculo, duorum meorum opusculorum ad hanc discilinam pertinentium: quae ob renouatae antiquitatis ratiam non iniucunda prorsus futura speraui Regi upra omnem memoriam felicissimo ac Rei musicae studiosissimo. Quod si eueniet, maiorem hinc fortasse sumam audaciam alia [[q<....>]] quaedam maximi usus ac nouitatis quae iam dudum molior sub tutela Augustissimi [tui corr. in marg.] ominis [[tui]] in publicam exponendi lucem : quo testatum apud posteros sit, reflorescente feliciter Lusitanorum imperio, ueterem pariter rei Musicae gloriam non obscuro praesagio mansurae apud eos publicae tranquillitatis, quae Musarum altrix iure pariter refloruisse. Interea exiguum hoc tributum qualecumque est Maiestatem tuam supplex oro ut dignetur aspicere: memor uidelicet Deum quoque ter maximum cuius uos Reges imagines estis, infimorum etiam oblatiunculas ut tura cereas caeteraque eiusmodi si animo sincero atque humili offerantur non aspernari. Qui Maiestatem Tuam, cuius incolumitate publica potentissimi Regni salus innitatur perpetuo fouere ac tueri uelit. Romae Anno Salutis MDCXLII XIV Kalendas Iunias erenissimae Maiestatis Tuae